هميشه آماده باش تا اشتباهات ديگران را ببخشى. بى ادبى شان را، بى عقلى شان را و تهمت هاشان را. اين ها نشانه ى عدم بلوغ روحى آدمهاست. آدم هاى نارس از اين چيزها زياد دارند، تو رسيده باش و بالغ.با سبكبالى و بدون اينكه قضاوت كنى يا سرزنش، و بدون اينكه از اين حرفها آزرده شوى و آسيب ببينى، از كنار اين چيزها رد شو. اگر هواى دلت ابرى شد و چشم هاى تو باريدند، بگذار اين اشك ها باران رحمت و بخشش باشد براى آنهايى كه نميدانند و زمين دلشان خشك و شوره زار است. اينجاست كه دل بخشنده ى تو، چشمه ى جوشانى ميشود كه به منبع عظيم آب هاى لطف خدا متصل است.